-500 мянгыг өгч байж хүүгээ хажуугийнхаа цэцэрлэгт орууллаа. Үнэтэй л юм, гэхдээ одоо яая гэхэв. Хүү маань ядахдаа нийгэмшиг дээ.
-Тэгээд яасхийж нийгэмшиж байна?
-Ямар ч байсан самардаад авсан хүүхдэд хариуг нь сайн барьдаг болсон...
-Яаж..?
-Адилхан самардаж...
-Зарим орой хүүгээ цэцэрлэгээс нь авахаар очиход зурагтаар “Том, Жерри хоёр” үзээд сууж байдаг. Ядахдаа суудал нь хазгай, таг хажуулдчихсан үзэж байх юм. Хүзүү нь хөшчихмөөр...
-Цэцэрлэгт ТВ үзүүлдэг юм уу?
-Үзүүлэх ёсгүй л дээ. Гэхдээ олон хүүхэдтэй, зарим анги 50 гаруй хүүхэдтэй юм хойно, тэр олон хүүхдийг цөөхөн багш нар зурагт үзүүлж л аргацаадаг байх даа. Эцэг эхчүүдээс нь хүүхэлдэйн киноны DVD-г авчруулж үзүүлдэг юм билээ.
-“Том, Жерри хоёр”-ыг үзүүлж суухаар үлгэр уншиж өгдөг болоосой.
-Харин тийм ээ, би DVD-ийн оронд хоёр үлгэрийн ном өгсөн чинь багш нь их дурамжхан авч байна билээ.
-Танай хүүхэд арай дэндүү байна шүү. Айлд орчхоод бурхан шүтээнийг нь авч тоглоно гээд орилон дайрч, өгөхгүй гэхээр ширээ сандлыг нь өшигчөөд сүйд болгоод хаячих юм аа. Хүүдээ юу болдог, юу болдоггүйг хэлж, ойлгуулж байх хэрэгтэй шүү дээ.
-За тэгж л байг, том болоод ухаан суухаараа аяндаа зүгээр болчихно оо..
-Чи хүүхдээ арай дэндүү дураар нь байлгаж байна.
-Зүгээрээ, хүүхдийг таван нас хүртэл нь бурхан шиг байлгах ёстой гээ биз дээ. Тэгээд л би дураар нь байлгадаг юм.
-Чи ч хүүхдээ бурхан шиг биш, буг шиг байлгаж байгаа юм биш үү.
Монголчуудын уламжлалт сурган хүмүүжүүлэх ухаанд хүүхдийг гурван нас хүртэл нь “Бурхан мэт өргөмжил”, 3-5 насанд “Буянтан мэт асар”, 6-12 насанд “Албат мэт зүтгүүл”, 13 наснаас цааш “Анд мэт дотнос” гэсэн богинохон атлаа гүн утгат нэгэн сургаал бий...
Их санааг хэдхэн үгэнд багтаадаг нь нүүдэлчдийн сэтгэлгээний онцлог. Энэ хэдхэн үгэнд нүүдэлчдийн сурган хүмүүжүүлэх үзэл баримтлал, гүн ухаан бүхэлдээ багтаж байгаа юм.
Аливааг барьж, шинжиж, баталж, нотлох дуртай орчин цагийн барууны судлаачид хүний хүн болж төлөвших явц болон оюуны чадамж 10 хүртэлх насанд, гэхдээ түүний 90 хувь нь гурав хүртэлх насанд бүрэлдэн тогтдог болохыг нотолжээ.
Өөрөөр хэлбэл, Монголчуудын сурган хүмүүжүүлэх ухааны үзэл баримтлал ямар үнэн болохыг баталгаажуулсан байна.
Их санааг хэдхэн үгэнд багтаадаг нь нүүдэлчдийн сэтгэлгээний онцлог.
Давтая, зөвхөн гурав хүртэлх насанд хүний оюун санаа, зан суртахуун, төлөвшлийн 90 хувь нь бүрэлддэг.... Монголчууд энэ насыг бурхан мэт хүнийг бүтээх үе учир “Бурхан нас” гэж нэрлэсэн.
Бидний өвөг дээдэс Шинжлэх ухааны энэ үнэнийг бүүр эртнээс гайхалтай нарийн мэдэж байжээ. Яаж мэдсэн нь тийм ч чухал биш, мэдэж байсан нь чухал.
Гурван настан энэ газар дэлхийн амьдралын хир буртаг сууж, тоос тортог дараагүй, хар буруу санаагүй бурхан мэт ариун гэгээхнээрээ байдаг тул бурханд дэвшүүлэн дээдэлж, хайр, энхрийлэл, хүндлэлийн сайхан орчин дор ирээдүйг нь, бие хүнийг нь бүтээдэг байна.
Түүний дараах хоёр жил буюу “Буянтан мэт асрах” нас бол хүүхдийн бие бялдрын эмгэг согогийг засах, эрүүл чийрэг болгох үе. Бурхан шиг тахин шүтэхгүй ч буянтан мэт асран тэтгэж, бие эрхтнийг нь чийрэгжүүлэх нь. Гэхдээ Бурхан мэт тахин шүтнэ гэдэг нь эрх дураар нь байлгана гэсэн үг бас биш юм шүү....
Үүнээс цааших “Албат мэт зүтгүүлэх” 6-12 насанд ажил хийлгэж, хал үзүүлж, гар хөлийнх нь булчин шөрмөсийг бэхжүүлж, хөдөлгөөний эв дүйтэй болгож, бэрхшээлийг даван туулах хатуужил суулгадаг байна. Өөрөөр хэлбэл нэгэнт 90 хувь бурхан болсон түүнд хүмүүний энэ тоост орчлонд аж төрөхөд зайлшгүй сурах учиртай ажлын дадал хэвшлүүд, өөрийгөө хамгаалах, амь амьдралаа авч явах чадварын эх суурийг олгодог ажээ.
Хувь хүн бүтээгдэх үйл явц 0-12 насанд, түүний 90 хувь нь “Бурхан” насанд, үлдсэн 10 хувь нь “Буянтан” болон “Албат” насанд, орчинд төлөвшин гүйцэх аж. Нэгэнт хүн болгон бүтээгээд авчихсан хойно түүнтэй анд мэт харьцах ёстой. 13 наснаас хойшхи насыг “Анд мэт дотнос” гэдгийн учир энэ буюу...
Ийнхүү бурхны болоод буянтны орчинд хүнээ бүтээгээд авчих ухаан бидний өвөг дээдэст хангалттай байжээ. Өвгөд маань бас “Хүнээр хүн хийхээс илүү ухаан үгүй” гэлцдэг сэн. Үүнээс илүү их ухаан гэж нээрээ хаана буй билээ. Мөн Монголчууд хүний насыг эхийн хэвлийд ураг бүрэлдсэнээс эхэлж тоолдог уламжлалтай.
Үүнийг “Хий нас” гэдэг. Энэ ч мөн их ухаан юм. Учир нь мөн л барууны судлаачид эхийн хэвлийд буй хүүхдийн “хүмүүжил, сургалт” 99 хувийн үр нөлөөтэй болохыг олон тооны туршилт, судалгаагаар баталжээ. Аль хэдийнэ хүн болох эхлэл эхийн хэвлийд тавигдаад эхэлчихсэн гэсэн үг юм. Их сэтгэгч Ж.Ж.Руссо Монголчуудын сурган хүмүүжүүлэх энэ гүн ухаанд их ойртож очсон хүн байлаа.
XVIII зуунд тэрбээр “Хүн угаасаа бурханлаг мөн чанартай. Гагцхүү түүнийг муу муухай орчин л эвдэж, бузарлаад байна. Тиймээс хүүхдийг бурхан шиг гэгээн, хайр дүүрэн орчинд өсгөх хэрэгтэй” гэж үзэж, номлож байв.
Харин Монголчууд түүнээс төө өмнө хүнийг бүтээх арга ухаанаа нарийн систем, гярхай судалгаатайгаар томьёолчихсон байлаа.
Монголчууд хүний насыг эхийн хэвлийд ураг бүрэлдсэнээс эхэлж тоолдог уламжлалтай.
Ухаан төгс дээдсийн маань энэ ухааныг батлах бас нэгэн судалгаа, ажиглалтыг сонирхуулъя.
Олон орны эрдэмтэд судлаачдын хийсэн ажиглалт: Бага насандаа чоно, ирвэс, сармагчин мэтийн хээрийн зэрлэг амьтдад “үрчлэгдэн” агуйд нь амьдарч байгаад эргэж хүмүүст олдсон 27 Мауглид нэг нийтлэг зүйл байжээ.
Тэд бүгдээрээ хүмүүсийн дунд нийгэмших анхан шатны босгыг давж чадсангүй, сар гарахаар чоно шиг ульдаг, хувцас өмсч, гал үзэж чаддаггүй, махыг түүхийгээр нь зулгааж иддэг, орон дээр унтдаггүй, аяганаас хоол идэж чаддаггүй, газарт асгаж байж долоож иддэг өнөөх агуйд адгууснуудтай хамт 2-11 насандаа олж авсан дадал хэвшлээ огтхон ч гээсэнгүй.
Өөрөөр хэлбэл, 0-10 хүртэлх насандаа, ялангуяа тав хүртэлх насандаа араатнуудтай байсан хүүхэд тэр чигтээ араатан л болж дуусдаг. Эргээд хүн болохоосоо нэгэнт өнгөрдөг ажээ. Хэчнээн сайхан бурхан шиг орчинд, харилцаанд эргүүлж авчраад ямар ч нэмэргүй, огтхон ч найдлагагүй... Эндээс хүүхдийн сургуулийн өмнөх болон сургуулийн бага насны боловсрол ямар чухал ач холбогдол, үүрэгтэй, юугаар ч орлуулшгүй, бас нөхөшгүй нөлөө, үр дагавартай болохыг эрүүл ухаантай хэн ч харж ойлгож болно.
Гэвч нэн харамсалтай нь монголчууд бид манжийн колонийн 230 жил, социалист үзэл суртлын 70 жилд энэ уламжлалт мэдлэгээсээ холдон мартагнаж явснаа, ялангуяа барууны “Хүн бол адгийн хувиа бодсон бэртэгчин мөн чанартай” гэсэн суурь хандлагатай хатуу либерал үзлийн цунамид өртсөн сүүлийн 20 гаруй жилд бүр тавьж тууж орхилоо.
Төр засгийн бодлогын доголдол, дутагдлаас үүдсэн бэрхшээлүүд:
Үр дүнд нь хүүхдүүд нь санал нийлээгүйгээ шууд дарж авах гэж улайран үзэн яддаг, түрэмгий араншинтай, бусдыгаа ойлгох, хүндэтгэх анхан шатны зан суртахууны харилцаанд сураагүй, өөрийгөө ертөнцийн төв гэж үздэг бурангуй сэтгэлгээтэй болон өсч байна.
Өнөөдөр харанхуй, ахуйн болон харилцааны соёлын дутмагшилд гүнзгий нэрвэгдсэн нийгмийн нөхцөлд байдалд энэ мэт сурган хүмүүжүүлэх мунхагдуу аргын доголдол нөлөөлсөн. Уламжлалт суурь үзэл баримтлал, гүн ухаанаа гүнзгий шингээсэн, ямар ч засаг нь гарсан ягштал баримталдаг сурган хүмүүжлийн төрийн бодлогын баримт бичиг одоо болтол тодорхойгүй байна.
Үндэстэн нийтээрээ сурган хүмүүжүүлэх баялаг уламжлалт арга ухаанаа таг мартсан, буруу зөрүү ойлгосон, мэддэг ч ач холбогдлыг нь гүнээ ухааран ойлгоогүй байдал хавтгай байна. Самардвал адилхан самардалцаад, нулимсны өмнөөс бас нулималцаад явахыг нийгэмших гэж ойлгох хэмжээнд хүртлээ бид зэрлэг байдалдаа дасчихсан байна.
Гудамжинд нус, цэрээ хаяхыг байтугай орцонд бие засахыг ч энгийн явдал гэж үздэг. Дараалал дайрахыг, булхай луйвар хийхийг, бүдүүлэг, эз түрэмгийг чадаж байгаа хойно арга байхгүй гэж өөгшүүлдэг. Худлаа ярьж, улсаа дампууртал завшихыг бахархан дуурайдаг оюуны соёлын наад захын хэм хэмжээг мэдэхгүй нийгэм бий болж байна. Яагаад гэвэл ийм гаж зүйлтэй нийтээрээ огтхон ч тэмцдэггүй, төр нь ч ийм мэт оюун сэтгэлгээ, ёс зүйн асуудалтай огтхон ч зууралддаггүй, их сайхан дипломат төртэй болсон.
Ийм ой гутам байдлыг бид хаа сайгүй, замын хөдөлгөөн дунд, нийтийн үйлчилгээнд, айл гэрт, ялангуяа улс төрийн өндөрлөгт бүр ихээр харж, үзэж байна. Төрийн өндөрлөгүүд, лидерүүд маань улайх ч үгүй худал залцгааж, нэг нэгнээ ховч эхнэрүүд аятай муулцгаана, муу муухайд үндэстнээ үлгэрлэнэ.
Тэгээд адагт нь Монгол хүн бол тэнэг, бүдүүлэг, соёлгүй, совест байдаггүй гэж нийтээрээ шогширцгооно. Гадагшаа очихоороо Монгол хүн Монголоосоо цэрвэн зугтаацгаах нь олонтаа...
Б.Номинчимэд